Dicht door corona: terugblikken op 23 jaar Fort Voordorp

Na 23 jaar sloot evenementenlocatie Fort Voordorp vlakbij Utrecht begin mei zijn deuren. Door de coronacrisis was er onvoldoende perspectief om open te blijven. “Een ontzettend moeilijk besluit”, vertelt mede-eigenaar Jantine van Denderen. We blikken samen met haar terug op de afgelopen jaren en de toekomst van het historische fort.

“Het is een ontzettend rare en onwerkelijke tijd. Net alsof ik zomervakantie heb en daarna weer gewoon op het fort aan de slag ga”, zegt Jantine. “Maar als ik er dan ben om dingen af te ronden en er verder niemand is, dringt het besef dat we dicht zijn weer even door. Het is een goede beslissing waar ik voor honderd procent achter sta, maar het is wel zwaar.”
Het monumentale Fort Voordorp, onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie, is al ruim 23 jaar in het bezit van de familie Van Denderen. Wim van Denderen, de vader van Jantine, kocht het in 1990 samen met twee broers, er zat toen een schietvereniging in. Later ging Wim alleen verder en besloot het bijzondere pand te gaan renoveren. Toen dit afgerond was, startte Wim’s zoon Vincent in 1997 met sportieve evenementen voor bedrijven samen met (destijds) Sportief Holland en vroeg Wim ook Jantine bij het bedrijf. Jantine: “Daarbij merkten we dat er weinig budget overbleef voor catering en dat de zakelijke congresmarkt voor de locatie veel aantrekkelijker was. Daarnaast lag onze kracht daar ook veel meer.”

Fort Voordorp

Jantine: “Ik werkte als intercedente bij Tempo Team toen mijn vader me vroeg om de sales te gaan doen op het fort. Het was de bedoeling dat we het fort als evenementenlocatie op de kaart zouden gaan zetten. Ik wist niets van de evenementenbranche, maar al doende leert men natuurlijk. Deze nieuwe baan bleek me ontzettend goed te liggen.” Er werd veel samengewerkt met cateraars om zo een totaalconcept te kunnen bieden aan opdrachtgevers en Fort Voordorp werd steeds populairder. “In 1999 namen we een eventmanager aan waardoor we nog meer service konden bieden. Maar ons team is altijd klein gebleven en dat was ook onze kracht. Opdrachtgevers hadden altijd hetzelfde aanspreekpunt en de lijntjes waren kort. Ging de drank er wel erg snel doorheen tijdens een event? Dan regelde één van ons snel een fust van iemand uit het dorp. Die flexibiliteit vonden opdrachtgevers ontzettend fijn.”

In 2000 werd het fort flink verbouwd. Jantine: “We kregen er een grote ruimte bij waar zo’n 500 personen in plenaire opstelling en 1000 tijdens bijvoorbeeld bedrijfsfeesten terecht konden. Dit zorgde ervoor dat we ook interessant werden voor grotere partijen en dat liep meteen erg goed. Maar natuurlijk waren er ook de nodige uitdagingen. Zo ging onze vaste cateringpartner onverwachts failliet waardoor we heel snel moesten schakelen. We hoorden ’s avonds van het faillissement en de volgende dag en het aansluitende weekend zaten we helemaal vol met partijen. Dat was dus best pittig! Dankzij een hele goede samenwerking met een andere cateraar is alles toen alsnog gelukt.” Ook kreeg Jantine met haar team een inbraak tijdens een tweedaags event voor haar kiezen: “Alle techniek is toen gestolen. En de volgende dag moest dat event gewoon weer doorgaan. Dat gaf veel stress, maar hier hebben de gasten niets van gemerkt!”

“Eén van de hoogtepunten van de afgelopen jaren was het driedaagse Happiness Festival met ruim 3000 bezoekers per dag dat vier keer bij ons georganiseerd werd. Ontzettend leuk om te doen omdat het zo’n totaal ander soort evenement was dan we meestal hosten. De eerste vier edities van het festival zijn bij ons gehouden en daardoor hebben we het event samen met de organisatie opgezet. Het was altijd een enorm succes”, vertelt Jantine enthousiast. “Ook personeelfeesten waren leuk om te doen. Dat geeft toch meer reuring en spontaniteit dan congressen.”

Familiebedrijf

“Zo intensief samenwerken met mijn broer is eigenlijk nooit een probleem geweest. Natuurlijk zijn we het niet altijd eens, maar omdat ik hem zo goed ken kunnen we wel altijd alles zeggen tegen elkaar. Bovendien hebben we een goede werkverdeling: ik doe de sales en hij zorgt voor alles wat met het pand te maken heeft. En wanneer we elkaar buiten het werk om zien, proberen we het zo min mogelijk over werk te hebben. Dat gaat prima!” legt Jantine uit. “Mijn vader heeft zich in de beginjaren vooral met de renovatie beziggehouden, maar is nu niet meer bij de dagelijkse gang van zaken betrokken. Wel kwam hij vaak even een kop koffie drinken en bijkletsen met het personeel, iedereen kent hem. Ook gaf hij af en toe een rondleiding door het fort aan opdrachtgevers.”

Inmiddels is Fort Voordorp alweer bijna twee maanden dicht. “De coronacrisis kwam als een mokerslag. Tijdens de economische crisis van 2008 hadden we het ook zwaar, maar dat verliep veel geleidelijker waardoor we daar weer goed uit zijn gekomen. Nu hadden we van de één op de andere dag nul inkomsten. Als ondernemer moet je dan gaan kijken naar het perspectief dat je hebt: kunnen er over een aantal maanden weer events bij ons plaatsvinden? We hebben geen idee”, legt Jantine uit. “Bovendien liep de hele agenda leeg of over naar 2021, en hielden opdrachtgevers een slag om de arm. De 1,5-meter-economie kwam ook om de hoek kijken waardoor we naar zo’n vijfentwintig procent van onze capaciteit zouden gaan. Dan wordt je verdienmodel heel anders en is het de vraag of je verder moet gaan. Omdat mijn vader eigenaar is van het pand, is het voor ons beter om dicht te gaan en zoveel mogelijk kosten te besparen.”

Wat gebeurt er met Fort Voordorp na de coronacrisis? Jantine: “We zijn van plan om eerst alles even goed te laten bezinken en langzaam weer na te gaan denken over de toekomst. Wanneer we zien dat de markt weer aantrekt en er vertrouwen in hebben, gaan we wellicht weer open. In welke vorm weet ik nog niet, maar eerlijk gezegd zie ik er niet snel een restaurant in komen bijvoorbeeld. De locatiebranche is een leuke wereld, maar ik heb geen idee hoe de markt is na deze crisis. We gaan het zien!”