World Forum The Hague: 50 jaar een bescheiden rol in de evolutie van events

Je weet dat je als locatie goed bezig bent als er veel verhalen over je de ronde doen. Geestige anekdote, of een groots moment dat de geschiedenisboeken in gaat: ieder verhaal is het gevolg van emotie. Er zijn maar weinig locaties die zoveel hebben losgemaakt als World Forum The Hague. De locatie bestaat 50 jaar en verzamelde de mooiste verhalen uit haar lange geschiedenis. “Als je de ontwikkeling van een locatie kunt vatten in een periode van vijftig jaar, aan de hand van data, foto’s en verhalen; dat levert een heel mooi beeld op van hoe de evenementenbranche is geëvolueerd. En tegelijkertijd komt dan automatisch de vraag naar boven: als dit zich doorzet, what’s next?”

“Het is natuurlijk maar een datum, net als oud en nieuw.” General Manager Michiel Middendorf is bescheiden onder de respectabele leeftijd die World Forum The Hague dit jaar bereikt. Vijftig jaar. “Maar dat er al vijftig jaar congressen en evenementen plaatsvinden in World Forum, dat is ook een bevestiging: dat onze branche blijft. De manier waarop we elkaar ontmoeten en waarop we met elkaar in gesprek gaan, die is aan evolutie onderhevig. Maar er zullen altijd ontmoetingsplekken nodig zijn om dat te faciliteren.”

Deze positieve boodschap is een van de conclusies die Michiel Middendorf en zijn team trokken in het traject naar het vijftigjarig bestaan van World Forum The Hague. Een traject, want het feit dat de Haagse locatie een halve eeuw bestaat zal aan niemand ongemerkt voorbij gaan. Op 14 maart is de gehele evenementenbranche uitgenodigd voor het event R.evolution of events. Het idee: een event neerzetten waar de hele branche inspiratie opdoet en elkaar inspireert om te blijven vernieuwen. En ja, zegt Middendorf, ze zullen ook roepen dat ze vijftig jaar bestaan. Maar zonder ‘speeches of flauwekul’, iedereen moet vooral genieten van alles wat voorbij komt.

Hoe zag een event er 50 jaar geleden uit in World Forum – destijds Het Nederlands Congresgebouw?

“Een heleboel chafing dishes en zilveren schalen met grote salades. En grote schenkkannen met vette sauzen.” Michiel Middendorf lacht. “We hebben daar veel foto’s van gevonden in ons archief. De evenementen zelf hadden heel weinig beleving, die waren erg statisch. In die tijd mocht je als bezoeker van een congres of evenement in een zaal zitten en luisteren. Er was koffie, lunch en soms een diner. Veel meer variatie was er niet. Tegenwoordig ontstaat een evenement meestal bij een marketing- of communicatiebureau, dat heeft nagedacht over hoe de boodschap gecommuniceerd moet worden naar een bepaalde doelgroep. De vorm is nog maar zelden zenden vanaf een podium. Van toehoorder naar deelnemer, dat is de grootste verandering geweest op events in de afgelopen vijftig jaar.”

In World Forum The Hague, waar jaarlijks honderden grote evenementen plaatsvinden, zit enorm veel geschiedenis. Bij het grote publiek zijn dat herinneringen aan grote artiesten, zoals het eerste optreden van Queen in Nederland en het laatste optreden van Frank Sinatra van Europa. In de aanloop naar het jubileum deed de locatie een oproep om de mooiste herinneringen van vijftig jaar te delen. De bedoeling was aanvankelijk om vijftig verhalen te verzamelen. Maar al snel stroomden de verhalen binnen – de een nog mooier dan de ander – en bleek dat aantal niet genoeg. Van de herinneringen van medewerkers tot bezoekers die zich die ene bijzondere voorstelling of optreden nog altijd levendig voor de geest kunnen halen. Het levert geen voorgekauwde verhalen op, maar echte emotie.

“Een mooi voorbeeld: de enige van ons team die de Amerikaanse president Obama de hand heeft geschud op de Nuclear Security Summit, is degene die hier al jaren de schoonmaak doet. Toen Obama een toilet binnenliep waar hij niet in had horen gaan, stond hij daar schoon te maken. Het was een toevallige ontmoeting. Maar daar staat onze schoonmaker, en Obama schudt hem de hand en maakt een praatje. Dat moment zal hij nooit vergeten.” Zelf schreef Middendorf ook een verhaal, over zijn ontmoeting met Neil Armstrong. De enige keer dat de eerste mens op de maan in Nederland was, stond hij op het podium in World Forum. En Middendorf schudde hem de hand. Hij schrijft:

“Een paar weken later liep ik met mijn zoontje van 10 buiten rond en de maan stond nadrukkelijk aan de hemel. Ik keek nogmaals en toen drong het moment van eerder die maand pas echt tot me door. ‘Kijk eens naar boven’, zei ik, ‘ik heb de eerste mens die helemaal daar is geweest ontmoet en de hand mogen schudden’. Mijn zoon was toen als tiener per definitie nergens van onder de indruk, maar op mijn gezicht verscheen een grote glimlach. Hoe bijzonder was dat korte moment op die kleine vierkante meter op ons zijtoneel in World Forum The Hague. Neil Armstrong is 1 keer in zijn leven in Nederland geweest, dat was die dag, en ik mocht er bij zijn. Tot op de dag van vandaag blijft dit mijn mooiste ontmoeting.”

“Tegenwoordig willen we allemaal bereiken dat er emotie loskomt tijdens een event. Want die emotie is wat je bezoeker zich het langst herinnert. Dáár zijn wij naar op zoek gegaan in de verhalen en anekdotes die mensen instuurden over World Forum. De huldiging van het Nederlands elftal toen ze in 1974 tweede werden bij het WK voetbal, dat was hier. Johan Cruijff en zijn teamgenoten stonden op het bordes voor een juichende menigte. Dat is geschiedenis. Maar ook de allereerste keer dat een burger de koningin een zoen gaf – dat was Jos Brink, hier in World Forum tijdens de viering van de verjaardag van Juliana! Dat moment bracht emotie teweeg bij een heel volk. Een gebouw als World Forum ademt geschiedenis. En daarmee ook verandering, of evolutie.”

• Beelden uit het uitgebreide archief van World Forum The Hague: Het Nederlands Congresgebouw (nog zonder hoteltoren), Johan Cruijff bij de huldiging in 1974 en het afscheidsconcert van Frank Sinatra.

Overigens dicht Middendorf zichzelf en zijn team een bescheiden, faciliterende rol toe in deze evolutie. Zorgen dat alles goed loopt, maar altijd op een gepaste afstand. ‘We staan erbij en kijken ernaar’.

Welk verhaal hoop je dat we ons na R.evolution of events op 14 maart herinneren?

“Ik zeg niet dat wij de wijsheid in pacht hebben. Of dat World Forum next level aan het innoveren is. Maar we erkennen de noodzaak van zelfreflectie en van vernieuwing – en we zijn van mening dat die vernieuwing tot stand komt door samen te komen. Ik kan mijn hoofd breken over de vraag of wij als evenementenbranche voldoende vernieuwend zijn. De taxibranche heeft zich laten verassen door Uber en de hotelbranche door Airbnb. Wat hebben wij niet in de gaten? Maar ik vind het een mooie gedachte dat zowel evolutie als revolutie alleen door evenementen kunnen plaatsvinden. Waar mensen samenkomen, daar ontstaan ideeën. Ik hoop dat de bezoekers naar huis gaan met dát besef, om creatief en toekomstgericht te denken.”