Maria Grob: ‘What’s in it for me?’
Ik hoorde het mezelf vragen, aan de salesmanager van een locatie in de buurt die vroeg om een helpende hand met een klant. Het leek een logische vraag, voor wat hoort wat en voor niks gaat de zon op, toch? Ik keek langs hem heen in de bar, zag mezelf in de weerspiegeling van de ramen achter hem en ineens viel het kwartje, keihard op de grond: zo wil ik niet zijn, zo wil ik niet met mensen omgaan.
Het was voorjaar 2011, ik weet het nog goed. De lente had zijn intrede gedaan en de verflucht begon weg te ebben uit het pand. In februari was onze locatie door – toen nog – Koningin Beatrix geopend. Een prachtig affiche, en de start van mijn droombaan.
En toch zat ik daar dus een maand of drie later in de bar naar mezelf te kijken in de ramen, en ergens greep de angst me naar m’n keel toen dat welbewuste kwartje viel.
Moest ik dan nu mijn baan opzeggen? Ik wil namelijk niet altijd denken ‘what’s in it for me’, bijvoorbeeld als een klant of relatie iets extra’s vraagt. Wat ik wel wilde? Mensen blij maken. Simpel als het moge klinken, dat was wat ik eigenlijk het liefst wilde.
De volgende dag zat ik op de fiets naar m’n werk, wind door m’n haren, waterig zonnetje in mijn gezicht. De angst van de vorige dag was ergens die avond achtergebleven in het park, waar ik m’n vrienden vertelde over mijn plan: ik ga mensen blij maken. Ze lachten wat, ‘goh, ga je een weeshuis bouwen in Roemenië?’ ‘Nee hoor, ik blijf gewoon bij De Nieuwe Liefde. Mijn focus wordt alleen klanten blij maken, in plaats van continu nadenken over hoe we geld aan ze kunnen verdienen.’
Of dat naïef klonk? Ongetwijfeld. Of ik zelf twijfelde of dat een goede strategie was? Geen moment.
We zijn nu ruim drie jaar verder en ik denk nog vaak terug aan toen, hoe het begon. Alle plannen die we maakten, alle ideeën die we uitdachten, alle klanten die we ontvingen, alle events die we hosten – de strategie bleek te werken, onze groei verbaast zelfs mij nog geregeld. En het leuke is, ik merk dat het eigenlijk vooral in de evenementensector draait om mensen blij maken. De kracht van een glimlach bij een live ontmoeting is en blijft onbetaalbaar.
Inmiddels heb ik ook geleerd dat eigenlijk niemand van geld houdt, zeker niet in tijden van schaarste zoals afgelopen jaren in de sector het geval was. Als je focust op het blij maken van je klanten, in plaats van geld aan ze te verdienen, begin je al op een ander gespreksniveau. Een niveau van samenwerken, kijken hoe je elkaar kunt helpen en beiden verder kunt komen met de beoogde ruildienst. Want echt, alleen als beide partijen met een glimlach de ruildienst ondertekenen is het geheel meer dan de som der delen.
